Το post-industrial/dark ambient σχήμα Conjecture είναι το νέο project του Βασίλη Αγγελόπουλου, γνωστός από το προηγούμενό του «όχημα» Gas Masked Lestat, καθώς και από την ενασχόλησή του με τους We Came From Waters. Εδώ, στο ντεμπούτο του με τίτλο "Enter The Grove", συνδυάζει διαφορετικά είδη πειραματικής κατά βάση μουσικής, όπως dark ambient, oldschool industrial και rhythmic noise. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στην Ars Nocturna, τον εκδοτικό οίκο που τώρα διευρύνει την δισκογραφική του πλευρά.

Τα πρώτα δείγματα της νέας κατεύθυνσης που θα ακολουθούσε ο Βασίλης Αγγελόπουλος φάνηκαν στο κομμάτι "Survival" μέσα από τελευταίο δίσκο των Gas Masked Lestat "Enemy Attacks Enemy" του 2012. Βασισμένος σε αυτό το μείγμα ατμοσφαιρικού post-industrial με rhythmic noise, το επεκτείνει διατηρώντας ένα ομοιόμορφο concept με στόχο την επίδραση επί των αισθήσεων.

Μετά το "Intro" που στρώνει το δρόμο, παραδίδεται στο "Algo" που ίσως αποτελεί την κορυφαία στιγμή του άλμπουμ. Μια ατμοσφαιρική σύνθεση που κτίζεται αργά αλλά όταν τελικά ξεσπάει σε χτυπά σαν κύμα που αυτόματα σου προκαλεί συσπάσεις στους μύες, κάνοντάς σε να κινείσαι στο ρυθμό, ενώ εγκεφαλικά σου υπνωτίζει τον νου, μαγνητίζοντας τον. Ένα κομμάτι που προκαλεί με τις primitive και sci-fi αναφορές, ένα πάντρεμα που καταφέρνει ο δημιουργός με ευφυή τρόπο. Είναι λες και σε ένα βιομηχανικό περιβάλλον, οι μηχανές αποκτούν συναίσθημα και συνθέτουν μουσική. Ιδανικό για soundtrack, αν διαβάζει κανείς από την συνήθως τσαπατσούλικη, στον τομέα αυτό, ελληνική κινηματογραφική βιομηχανία. Στο ίδιο αυτό μοτίβο κινούνται και τα υπόλοιπα κομμάτια, περισσότερο όμως ρυθμικά, στα πλαίσια της rhythmic noise αισθητικής, με σωστή αναλογία beats, noise και electronics. Αυτό είναι ένα από τα ατού του δίσκου, μιας και δεν αναλώνεται μόνο στην αναπαραγωγή θορύβου και δύστροπων πειραματισμών. Προχωρώντας περνάμε από την μυσταγωγία του "The Grove" στα μηχανικά κλειστοφοβικά beats των "Blind", "Kukeri" και "Ursa". Ο δίσκος γενικά ρέει με συγκεκριμένη διάθεση και όλα τα κομμάτια να είναι instrumental με σκοπό να εστιάζει στην ατμόσφαιρα χωρίς αποσπάσεις.

Στις πιο πειραματικές στιγμές του δίσκου βρίσκουμε τον Βασίλη Αγγελόπουλο να συνεργάζεται με άλλους ομοϊδεάτες από την Ευρώπη. Στο "Grotto" που αποτελεί την πιο ατμοσφαιρική στιγμή του δίσκου, συνεργάζεται με το dark ambient/drone project Mytrip από την Βουλγαρία πετυχαίνοντας το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ενώ στο "Empty" στο παιχνίδι μπαίνει το industrial/noise σχήμα Mourmansk 150 από την Γαλλία με αποτέλεσμα να συγκροτείται ένα συνονθύλευμα από θορυβώδεις ήχους και μεταλλαγμένες φωνές που κτίζει έναν συμπαγή τοίχο βιομηχανικού τρόμου.

Ο δίσκος κλείνει με δύο remix σε κομμάτια του άλμπουμ. Το "Kukeri (Zandoz Corp. remix)" από τον Βραζιλιάνο Adriano Machado μεταλλάσσεται ελαφρώς, εμπλουτισμένο με πιο μελωδικούς και οργανικούς ρυθμούς, προσδίδοντας μια εξωτική εσάνς. Στο "Yojimbo (Lith remix)" ο Γάλλος David Vallée, του noise industrial σχήματος Lith, κάνει πολύ καλή δουλειά τονίζοντας τον ρυθμό, φέρνοντάς τον πάνω από τα θορυβώδη ηχοστρώματα του πρωτότυπου.

Θα χαρακτήριζα τον δίσκο αν όχι νυχτερινό, σίγουρα για ακροάσεις όπου θα είσαι καθηλωμένος με την προσοχή σου στην μουσική. Με κλειστά μάτια, ακουστικά η χωρίς, είναι ένας δίσκος που θα απολαύσετε αν του δώσετε την κατάλληλη προσοχή, ώστε να επιτρέψετε να σας παρασύρει στα τοπία που θέλει (στην συγκεκριμένη περίπτωση στον άδειο δενδρόκηπο) και να επιδράσει στις αισθήσεις σας. Σίγουρα δεν είναι εύκολο άκουσμα για κάποιον που δεν είναι μυημένος στο είδος, αλλά είναι μια καλή περίπτωση για κάποιον που θα το τολμήσει.

Rating: 7 / 10
Νίκος Δρίβας