Σε μια συναυλία που σημαδεύτηκε από μερικά απρόοπτα, οι Combichrist απέδειξαν γιατί δικαίως θεωρούνται από τα κορυφαία σχήματα του βιομηχανικού ήχου, ίσως το κορυφαίο των τελευταίων ετών. Η διαφορά που χωρίζει αυτήν την εμφάνιση, από την τελευταία τους στη χώρα μας (2010, TerraVibe, σαν support στους Rammstein) είναι χαρακτηριστική του χάους που έχει επέλθει στα συναυλιακά δρώμενα της χώρας μας.

Τότε έπαιξαν μπροστά σε πενταψήφιο αριθμό κόσμου, με ένα εντυπωσιακό line up, που ξεσήκωσε τον κόσμο (υπό το φως της ημέρας), σε μια σκηνή αντάξια του μεγέθους τους. Τώρα, περίπου τετρακόσιοι άνθρωποι στριμωχθήκαμε ασφυκτικά στη νέα έκδοση του Second Skin (σημαντικά μεγαλύτερο ως club – ανταποκρινόμενο πλήρως στην industrial αισθητική του event), και το ίδιο στριμωγμένα βρέθηκαν και τα μέλη των δυο σχημάτων της βραδιάς, στην μικρή, όπως αποδείχθηκε για την ενέργεια που έβγαζαν, σκηνή του club..

Λίγο πριν τις δέκα και μισή, με δύο ώρες καθυστέρηση, ο William Control ξεκίνησε το σετ του, συνοδεία τριών ακόμα μουσικών (ηλεκτρονικά, κιθάρα και ένα μινιμαλιστικό σετ τυμπάνων) και δεν είχε κάνενα πρόβλημα να ξεδιπλώσει την καλλιτεχνική του περσόνα, αυτό το μίγμα ευαίσθητου τραγουδοποιού και "κωλόπαιδου" που θα κοροϊδέψει την ερωμένη του. Κέρδισε χωρίς χρονοτριβή το ζεστό χειροκρότημα του κοινού, ιδίως του γυναικείου τολμώ να γράψω. Θεατρικές κινήσεις, ζογκλερικά με το μικρόφωνο, κυριλέ κουστούμι, μαλλί προσεγμένο στην τρίχα και τα τσιγάρα που άναβε το ένα μετά το άλλο, τα απαραίτητα συνοδευτικά των πέντε (αν μέτρησα καλά) τραγουδιών που επέλεξε για το πρόγραμμά του, από τα πλέον δημοφιλή ανάμεσα στους φίλους του. Στα θετικά και η πολύ καλή ενέργεια της μπάντας, που προσδίδει σαφώς πιο "punk-rock" αισθητική στις συνθέσεις, σε σχέση με αυτό που ακούμε στους δίσκους.

Για την ανανεωμένη έκδοση των Combichrist, θα μπορούσαμε να αναλύουμε επί μακρόν. Πενταμελές σχήμα, με εμφανή προσανατολισμό στην υποστήριξη του We Love You και στιλιστικές επιλογές που θα μπορούσαν να παραπέμπουν σε black metal, punk ή psychobilly σχήματα. Μήπως όμως οι Combichrist του 2014 αυτό ακριβώς το "blend" προσπαθούν να κάνουν; Ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας ήταν πολύ έντονος σε όλη τη διάρκεια του σετ, προσθέτοντας metal πινελιές ακόμα και στις παλιές επιτυχίες (This Is My Rifle, Throat Full of Glass, Shut up and Swallow κλπ). Τα φυσικά τύμπανα προσέδωσαν τη δική τους δυναμική, σε συνεργασία βέβαια με τα χαμηλόσυχνα ηλεκτρονικά σήματα, που συνεχίζουν να συνθέτουν τα χαρακτηριστικά industrial/aggrotech/TBM μοτίβα. Ο σαραντάρης Andy LaPlegua, με τα τατουάζ να έχουν καλύψει πλέον πολύ μεγάλο μέρος του σωματός του, συνεχίζει να κινείται σαν δαίμονας πάνω στη σκηνή, σκορπώντας την ενέργειά του στον κόσμο. Ακόμα και να μην θέλεις, αν βρεθείς στον χώρο της συναυλίας, θα κουνηθείς. Κοινώς, οι Combichrist μάς ισοπεδώσανε! Οι νέες συνθέσεις αποδείχτηκαν δεόντως ξεσηκωτικές (We Were Made to Love You, Maggots at the Party, Love Is a Razorblade κλπ), αποτελώντας τον βασικό κορμό του προγράμματος. Για το τέλος, εν είδη encore, μας άφησαν με το What the Fuck Is Wrong With You?. O Andy πήδηξε μέσα στο κοινό, που τον αγκάλιαζε και τον ευχαριστούσε, και κατευθύνθηκε προς την σκάλα που οδηγεί στα παρασκήνια. Συγκρίνοντας με τις λίστες άλλων συναυλιών του δεύτερου μέρους του tour, υποθέτουμε ότι αφαιρέθηκαν δύο-τρία τραγούδια, ελέω του περασμένου της ώρας.

Στα αρνητικά θα αναφέρουμε τον ήχο της συναυλίας. Χαρακτηρίζεται επιεικώς ως "μέτριος" και για τα δύο σχήματα, με τα φωνητικά να χάνονται και να πνίγονται αρκετές φορές πίσω από τα μπάσα. Πιθανότατα να οφείλεται σε βιαστικό soundcheck εξαιτίας της καθυστερημένης άφιξης των συγκροτημάτων στην Αθήνα, έχοντας πάντα υπόψιν ότι αυτό ήταν το πρώτο live στο Second Skin, οπότε λογικά αναμένουμε σημαντική βελτίωση στα επόμενα. Τα φώτα θα τα χαρακτήριζα «μινιμαλιστικά», δεν επιτρέπανε ουσιαστικό σχεδιασμό (θυμάμαι ακόμα την εμφάνιση των Icon of Coil στο Gagarin που τα φώτα έδιναν το δικό τους ρεσιτάλ). Διαφορετικά τα μεγέθη βέβαια. Όσο για την καθυστέρηση, αυτή οφειλόταν στο γεγονός ότι το πούλμαν της περιοδείας χάθηκε κάπου στην Βουλγαρική επαρχία ή, όπως είπε επί σκηνής ο William Control, συναντήσανε στη Σόφια κάποια πολύ όμορφα κορίτσια που δεν τους αφήνανε να φύγουν...

Θέλουμε να τους δούμε ξανά! Ιδανικά τους Combichrist σε έναν ακόμα μεγαλύτερο χώρο που θα υποστηρίζει πλήρως το πολύπτυχο σώου τους και τον William Control με full σετ, μια και έδειξε έτοιμος και ικανός να το στηρίξει και να μας εκπλήξει ακόμα πιο ευχάριστα στο μέλλον.